Om 6 uur in de ochtend gaat de wekker in huize Kaloran. Deze ochtend zal de groep een kerkdienst bijwonen van de New Covenant Church. Als een van de eersten maakt Dave Pietersz zich klaar voor de kerkdienst die om 7 uur aanvangt. Het wordt een bijzonder kerkdienst omdat Dave zal spreken gedurende deze dienst. De kerkdienst duurt uiteindelijk 4 uur lang. Dave heeft gesproken in het Nederlands en Lesli heeft zijn preek vertaald naar het Engels. Voor de rest werd er veel gezongen door het kerkkoor en een aantal leden van Mena Muria band. Francine, Lesli en Dave hebben voorts ook mogen bidden voor de zieken en hen die zich wilden bekeren. Tot slot heeft de kerk ook nog gebeden voor onze strijd. Moge Maluku op een dag vrij zijn!
Maandag 16 november
Deze dag is een speciale dag voor de gemeenschap van de Sheperd Islands, de gemeenschap waar onze contactpersoon Morris vandaan komt. Op deze dag herdenken ze nl hun voorouder die de eerste voorvechter was van de vrijheidsstrijd van Vanuatu. Voor de band zal deze dag ook speciaal zijn omdat de band is uitgenodigd om op te treden. Overigens is dit het laatste optreden van deze trip.
Door één van de groep wordt een varken geschonken welke vandaag tijdens een ceremonie zal worden geofferd en vervolgens zal worden geslacht. Hiermee wordt volgens de traditie van Vanuatu een samenwerkingsverbond gesloten tussen Vanuatu en Maluku. Omdat Vanuatu uit 35 eilanden bestaat wordt het varken in 35 stukken gesneden. Elk eiland krijgt hiermee een stuk varken.
Het offer van dit varken gebeurt middels een ceremonie die wordt uitgevoerd door enkele hoogstaande chiefs van Vanuatu en de 4 chiefs, Marlesy, Natanael, Tommy en Gideon. De voorbereiding voor deze ceremonie begint al om 6 uur in de ochtend. De eigenlijke ceremonie vangt aan om 1 uur.
Als we met de groep aankomen in Man Ples, wacht de gemeenschap ons met een groots welkom af. De 4 chiefs dienen zich meteen om te kleden voor de ceremonie. De rest van de groep is zeer benieuwd naar de ceremonie. Ons is al verteld wat er gaat gebeuren maar toch blijft het moeilijk voor te stellen. De ceremonie verloopt als volgt. De 4 chiefs zullen omringd door de aanwezige chiefs van Vanuatu het varken offeren.
Vervolgens zal het varken in 35 stukken worden gesneden en worden aangeboden aan de bewoners van de 35 eilanden. Dit ritueel geeft de samenwerkingsverbond aan volgen de traditie van Vanuatu. Hierna zal het volkslied van Maluku worden gezongen.
Vol ontzag en verbazing wordt de ceremonie door de groep bijgewoond.
Het is vandaag niet alleen een herdenkingsdag, het is ook de dag dat de politieke partij SAP haar nieuw bestuur zal kiezen. De verkiezing verloopt volgens een heel simpel systeem. Er zal moeten worden gekozen voor een voorzitter (diens partner wordt automatisch vice-voorzitter en zo werkt het ook met de andere functies), secretaris en een penningmeester. Er zijn twee dozen. De namen van alle kandidaten bevinden zich in de ene en de posities bevinden zich in de andere. Morris heeft bedacht dat Mary, Soraya en Rapi ieder een naam trekken uit één doos en daarna meteen een positie uit de andere doos. Hiermee wordt het bestuur samengesteld. Vervolgens dienen ook nog de namen van de leden van de partij te worden voorgelezen. Zo gezegd zo gedaan; we voelden ons alle 3 vereerd om onze “bijdrage” te mogen verlenen; het werd nog leuker toen bleek dat we de namen trokken van personen die we zelf al kenden. Dit is overigens niet zo vreemd, aangezien SAP nog een kleine partij die langzaamaan alsmaar groter wordt.
De dag wordt verder gevierd met wat eten, muziek en nog een aantal speeches.
De band zal één set spelen en besloten wordt om het lekker simpel te houden. Voornamelijk Molukse liederen worden gezongen. Het maakt de gemeenschap niet veel uit wat er gezongen wordt, als het maar swingt.
Het dak gaat er af als de band begint te improviseren. We weten inmiddels dat reggae de favoriete stijl is van de bewoners. Zonder te hebben gerepeteerd begint de band nummers van Bob Marley te spelen. Mede dankzij de professionele inzet van oa Jefta, Dave en Geronimo komt het helemaal goed.
De band sluit de avond af met Gandong é. Gandong é is overigens ook het eerste nummer dat wij zongen nadat we werden ontvangen door Man Ples op de eerste dag van aankomst. Het gehele optreden had een emotionele lading; helemaal toen THE MOUNTAINS OF AMAHEI werd gezongen door Jefta.
Dit laatste optreden was geweldig. De woorden van de Molukse nummers over Maluku raakten ons allen diep. Niet alleen de band voelde het gemis van een vrij Maluku. Ook Man Ples leeft mee en spreekt uit dat Maluku vrij dient te zijn van onderdrukking.
De viering is om 7 uur afgelopen maar we blijven nog wat nakletsen in Man Ples.
Dinsdag 17 november
Vandaag is onze laatste dag in Vanuatu. In de avond houden we dan ook een BBQ in huize Kaloran. De gehele avond begeven we ons voornamelijk in de tuin waar flink wordt gelachen en gekletst.
Voordat er wordt gegeten vraagt Morris om de aandacht. Als gastheer houdt hij een speech waarin hij aangeeft dat hij het een eer vond ons te mogen ontvangen in zijn huis. Hij heeft met ons 2 drukke weken achter de rug, 2 drukke succesvolle weken. In 1994 kwam Morris voor het eerst in contact met Molukkers die strijden voor de onafhankelijkheid van Maluku. Pas in 2005 kwam hij in aanraking met FKMCPR. FKMCPR is sinds die tijd nog elk jaar aanwezig geweest in Vanuatu voor de missie "Maluku". Het speciale aan deze trip is dat we dit keer met een groep van 18 man Vanuatu bezoeken voor Maluku. Volgens Morris is dit een vooruitgang die hij alleen maar kan aanmoedigen. De strijd is nog lang niet voorbij, het belangrijkste is dat we vooruitgang blijven boeken.
Na Morris spreekt de nieuwe voorzitter van SAP ons nog toe.
Alvorens Morris het woord geeft aan Natanael -als groepsleider- geeft hij aan dat een ieder nu nog de kans krijgt zijn of haar hart te luchten in positieve dan wel negatieve zin. Deze kans wordt aangegrepen door oa Paulus die mee is gegaan als vriend van een bandlid, Gideon en Marlesy, beiden lid van FKMCPR en Alice de zus van Morris.
Dit gedeelte van de avond krijgt een emotionele wending. Van onze kant uit wordt een woord van dank uitgesproken naar Morris en zijn gezin omdat ze ons altijd met open armen hebben ontvangen en een woord van dank naar Vanuatu voor haar support voor de strijd van Maluku.
Als laatste krijgt Natanael de gelegenheid om te spreken. Na zijn dankwoord naar Morris en de overige aanwezigen gooit hij het over een andere boeg. De afgelopen 2 weken heeft Natanael het tijdens zijn speeches voornamelijk gehad over Maluku, de vrijheidsstrijd en ons streven om Maluku een plek te geven in Melanesie. Nee, dit keer wil Natanael het hebben over Vanuatu en de bemoedigende woorden aangaande onze wil om ook Vanuatu te helpen indien nodig.
Na de speeches wordt het tijd om te eten. We genieten met zijn alleen van al het vlees/kip, de salades, rijst etc. Het wordt een gezelllige muzikale avond.
Woensdag 18 november
De dag van vertrek is aangebroken. Om half één vertrekken we naar het vliegveld in 2 busjes en 1 pick-up truck. Op het vliegveld staan inmiddels ook al andere vrienden om gedag te zeggen. Volgens Morris is het geen afscheid, hij zegt: we’ll meet again!
Ons vliegtuig vertrekt om 3 uur. Om half 3 maken we dan ook aanstalten om door de douane te gaan. We zeggen gedag tegen alle lieve mensen die de moeite hebben genomen naar het vliegveld te komen. We kunnen ze niet vaak genoeg bedanken voor hun inzet. Voor de leden van FKMCPR was dit niet eerste trip naar Vanuatu, voor de bandleden wel. Twee weken hebben we mogen genieten van het mooie land, de zon en vooral de lieve mensen. Van deze twee weken hebben we gebruik gemaakt om ons land weer op de Melanesische kaart te brengen. Deze twee weken zijn omgevlogen maar het contact met Vanuatu was intens net zo intens als het “afscheid”.
